De toren van de buitenplaats Walenburg dateert uit de middeleeuwen en werd in twee fases opgetrokken. De eerste bouwfase – omstreeks 1250 – resulteerde in een vrij lage toren. Rond 1300 werden er twee verdiepingen opgebouwd, waardoor de huidige hoogte werd bereikt. Vanaf de 16de eeuw heeft de toren verschillende aanbouwen gehad.

Walenburg wisselde in de loop der eeuwen vaak van eigenaar, tot het in 1803 in handen kwam van de familie Van Lynden van Sandenburg, in wiens bezit het nog steeds is. Deze familie gaf in 1965 aan Elias Anthony Canneman de opdracht om het inmiddels vervallen bouwwerk te restaureren. Canneman, toen hoofdarchitect bij de Rijksdienst voor de Monumentenzorg, maakte van de bouwval weer een bewoonbaar gebouw. Zijn echtgenote, de tuinarchitecte Maria Elisabeth Canneman-Philipse, ontwierp een geometrische siertuin. Dit is een bekend voorbeeld geworden van een aanleg op een historische plek.

Walenburg is rijksbeschermd als  ‘complex historische buitenplaats’ met  diverse complexonderdelen.

Foto: Flickr – Creative Commons – Henk-Jan van der Klis.