In 1421 verdween het kasteel Zuidewijn als gevolg van de Sint-Elisabethsvloed. De bewoners betrokken vervolgens een zogenaamde stenen kamer die eveneens de naam Zuidewijn kreeg.

Op de plaats van de stenen kamer, werd tegen het einde van de 16de eeuw een nieuw huis gebouwd: het middendeel en de linkervleugel van het huidige huis. In de daaropvolgende eeuwen vonden wijzigingen en uitbreidingen plaats, wat resulteerde in de huidige verschijningsvorm. De luiken van het huis zijn vandaag de dag geschilderd in de heraldische kleuren van de familie De Roy van Zuydewijn, die het goed al sinds de 18de eeuw bezit.

De bijbehorende tuin- en parkaanleg van deze historische buitenplaats is vooral functioneel van karakter en bestaat in hoofdlijnen uit een moestuin annex boomgaard en een eikenbosje binnen een structuur van rechte lanen.

Zuidewijn is rijksbeschermd als ‘complex historische buitenplaats’ met diverse complexonderdelen.

Foto: Creative Commons – Johan Bakker.